MISTRZOSTWA POLSKI SENIORÓW
”wielobój sprinterski”
w łyżwiarstwie szybkim
Tomaszów Mazowiecki 7-8 styczeń 2006 r.

Dzień I - 7.01.2006 r.

500 m mężczyzn

500 m kobiet

1000 m mężczyzn
 

1000 m kobiet
 

Wielobój mężczyzn po I dniu

Wielobój kobiet po I dniu

Dzień II - 08.01.2006 r.

500 m mężczyzn
 

500 m kobiet

1000 m mężczyzn

1000 m kobiet

 Wielobój mężczyzn po II dniu

 Wielobój kobiet po II dniu
 

Złota Karolina brązowy Arek

Karolina Ksyt została mistrzynią Polski w sprinterskim wieloboju. Tym samym obroniła tytuł wywalczony przed rokiem. Największą niespodziankę sprawił Arkadiusz Skoneczny, który dość niespodziewanie zdobył brązowy medal, plasując się tuz za dwoma kadrowiczami.
W czasie minionego weekendu na torze lodowym Ośrodka Sportu i Rekreacji przy ul. Strzeleckiej odbyła się największa tegoroczna impreza łyżwiarstwa szybkiego w Tomaszowie - mistrzostwa Polski w wieloboju sprinterskim. Patronat nad dwudniowymi zawodami sprawował prezydent miasta. Sprinterzy w sobotę ścigali się dwukrotnie na 500 i 1000 m, a w niedzielę powtórzyli te biegi. O klasyfikacji końcowej decydowała suma punktów uzyskanych w czterech startach.
Tomaszowska impreza nie miała zbyt rewelacyjnej obsady. Dwie najlepsze polskie sprinterki Katarzyna Wójcicka l Luiza Zlotkowska w tym czasie przebywały w Berlinie, a obrońca tytułu wśród mężczyzn Maciej Ustynowicz w kanadyjskim Calgary uzyskał minimum olimpijskie. Nie oznacza to jednak, że mistrzostwa nie były ciekawe, szczególnie dla nas - tomaszowian. Zawodnicy Pilicy spisali się bowiem bardzo dobrze.
Przed Ksyt otworzyła się szansa obrońcy tytułu mistrzowskiego i szansę tę wykorzystała w wielkim stylu. Tomaszowianka wręcz zdeklasowała rywalki. Wygrała wszystkie cztery biegi z wyraźną przewagą. W sobotę uzyskała czasy 44,10 i 1.28,61, a dzień później 44,23 i 1.27,84 (pojechała szybciej od kilku panów). Uzyskała w wieloboju 176,555 pkt i o prawie 2,5 „oczka" wyprzedziła najgroźniejsze konkurentki; Skoneczny zaskoczył wszystkich już w sobotę. Najpierw miał dość udany występ na 500 m (szósty - 40,66). Czasem wyraźnie odstawa! od dwóch członków kadry narodowej Artura Wasia (38,45) i Rafała Gąsiora (38,71), ale do trzeciego Daniela Załączkowskiego stracił już tylko 0,43 s. Otwierało to szansę powalczenia o „brąz", gdyż pięćsetka jest jego piętą achillesową. Swoje aspiracje tomaszowianin potwierdził godzinę później w wyścigu na 1000 m. Z czasem 1.19,81 zajął drugie miejsce za Wasiem (1.17,63), pokonując niespodziewanie Gąsiora (1.20,29), co było dużą sensacją. W niedzielę popularny „Skony" pojechał również dobrze. Na 500 m był czwarty (40,10), ustępując trzeciemu Maciejowi Biedzę o 0,02 s. Na 1000 m tym razem był trzeci (1.19,61), pokonując w bezpośrednim pojedynku na torze głównego konkurenta do brązowego krążka Tomasz Budzą.
W wieloboju zwyciężył zdecydowanie Was (153,535), przed Gąsiorem (156,245) i Skonecznym (160,470). Z dobrej strony na własnym torze pokazał się też Tomasz Rosiak, zajmując ósme miejsce w wieloboju (163,815). Na 500 m był ósmy (40,78) i szósty (40,17), a na l km dziesiąty (1,23,53) i dziewiąty (1.22,20). Wyniki pozostałych tomaszowian:
13. Aleksandra Dębowska (SKS 9) -190,570, 15. Janusza Styś - 194,000, 16. Marta Warych - 198,455; 15. Rafał Białkowski - 168,205, 25. Jędrzej Krupiński - 180,795), 28. Bartosz Kołodziejczyk -209,370).
Na zakończenie mistrzostw rozegrana została konkurencja pokazowa - wyścigi na 100 m. Ten supersprint staje się na;
świecie coraz popularniejszy i rozgrywany jest już na zawodach Puchary Świata, choć jeszcze nie zalicza się go do klasyfikacji. Na tomaszowskim torze wśród pań szybszą okazała się Marzena Szczepanik z Pruszkowa (11,69). Trzecia była Ksyt .(11,87). Rywalizację mężczyzn wygrał świeżo upieczony mistrz Polski. Was uzyskał czas 10,10 s i tylko o 0,04 s wyprzedził Rosiaka.
- Jestem bardzo zadowolony z występów naszych łyżwiarzy, choć, oczywiście nie ze wszystkich, ale taki jest sport - mówi Wiesław Kmiecik, trener Pilicy. - Karolina pojechała swoje, a Arek sprawił miłą niespodziankę. Znów o naszych łyżwiarzach jest głośno w kraju. Zawody mistrzowskie przebiegały sprawnie mimo silnego mrozu. Niestety, tafla miała temperaturę -12 stopni C, a to spowodowało, że lód był „tępy" (tak mówią łyżwiarze) i choć nie wiało, a niebo było bezchmurne, to jeżdżono nie tak szybko, jak byśmy chcieli. Na przykład rekord tomaszowskiego toru na 500 m ustanowiła jeszcze w 1985 roku Erwina Ryś-Ferens czasem 42,51.
 Pod względem sportowym zawody wypadły dość średnio, gdyż po pierwsze zabrakło najlepszych sprinterów, a po drugie mróz nie pozwolił na uzyskiwanie dobrych wyników - podsumował imprezę Marian Węgrzynowski, prezes Polskiego Związku Łyżwiarstwa Szybiego. - Pod względem organizacyjnym Tomaszów stanął na wysokości zadania i wszystko przebiegło bardzo sprawnie, a uroczystości otwarcia i zakończenia mistrzostw z pewnością były interesującymi wydarzeniami.

D  Z  I  Ę  K  U  J  E  M  Y

Sportowi ambasadorzy Tomaszowa

Łyżwy odwiesili na kołki

Paweł Abratkiewicz i Jaromir Radke, najznakomitsi tomaszowscy panczeniści, zakończyli kariery sportowe. Oficjalne pożegnanie ich jako czynnych sportowców odbyło się w sobotę na torze lodowym „Pilica", w czasie uroczystości otwarcia mistrzostw Polski w wieloboju sprinterskim.
Kariery tomaszowskich panczenistów to kawał historii polskiego łyżwiarstwa szybkiego. Obydwaj ścigali się na lodzie ponad dwadzieścia lat. Reprezentowali nasz kraj na najważniejszych imprezach - igrzyskach olimpijskich i mistrzostwach. Przez długie lata należeli do światowej czołówki panczenistów.
Największe osiągnięcia ma Jaromir Radke. Był dwukrotnie olimpijczykiem. Startował w igrzyskach w Albertville (1992) i Lillehammer (1994). Na tych ostatnich zajął najwyższe miejsce z reprezentantów Polski (jedyny, który zdobył punkty). Na dystansie 10 km był piąty, a na 5 km siódmy.Pan Jaromir wielokrotnie uczestniczył w mistrzostwach świata i Europy. W 1994 roku zdobył brązowy medal światowego czempionatu na 10 km (Goteborg) oraz dwa medale na mistrzostwach Starego Kontynentu (Hamar) - srebrny na 5 km i brązowy na 10 km. Karierę miezynarodową rozpoczął w 1987 roku zdobyciem brązowego medalu na 5 km w mistrzostwach świata juniorów (Stromsund). Ponadto był stałym uczestnikiem zawodów z cyklu Pucharu Świata. W 1994 r. zajął piąte miejsce w klasyfikacji generalnej na 5 i 10 km.
Przez długie lata tomaszowiannin był niepokonany na krajowych torach. Zdobył aż 26 tytułów mistrza Polski. W swojej karierze ustanowił 15 rekordów kraju. Z KS Pilica jest związany od 1983 roku. Zaczął trenować pod okiem Bogusława Drozdowskiego, a następnie pracował z Wiesławem Kmiecikiem. Karierę zakończył mając 36 lat.
- Rozstanie z czynnym uprawianiem łyżwiarstwa to naprawdę ciężkie przeżycie - mówi Radke. - Nie ukrywam, że w czasie dzisiejszej uroczystości uroniłem łezkę, choć to - ponoć - nie przystoi mężczyznom. Teraz, gdy patrzy się za siebie, gdy dokonuje się pewnych podsumowań, można być dumnym, że udało się tak wiele dokonać i jednocześnie nachodzi człowieka smutek, że to już koniec. Nie zamierzam jednak zerwać ze sportem. Myślę, że w klubie przyda się moje doświadczenie i będę mógł służyć młodzieży dobrą radą.
Paweł Abratkiewicz to przez kilkanaście lat najlepszy polski sprinter. Łyżwiarz urodził się w 1970 roku w Opocznie. W Pilicy zaczął trenować w 1984 roku pod okiem Wiesława Kmiecika. Pięć lat później zdobył swój pierwszy medal na arenie międzynarodowej. Został brązowym medalistą mistrzostw świata juniorów w Kijowie. W 1992 r. pojechał na swe pierwsze igrzyska olimpijskie do Albertville. Później jego karierę przerwała poważna kontuzja. Igrzyska w Lillehamer opuścił, ale już na dwóch kolejnych (1998 Nagano i 2002 Salt Lake City) znów reprezentował nasz kraj. Na tej ostatniej olimpiadzie osiągnął swój najlepszy wynik - 16 miejsce na 500 m.
Popularny Abraś siedmiokrotnie uczestniczył w mistrzostwach świata w wieloboju sprinterskim. Zajmował jedenaste miejsce w Berlinie (1998 r.) i Seulu (2000 r.). W pięciu startach w mistrzostwach świata na dystansach najwyżej był na piątym miejscu na 1000 m w Heerenveen (1999 r.). Nie zabrakło go w zawodach Pucharu Świata. W 1990 r. zajął w klasyfikacji generalnej piąte miejsce.
W kraju przez długie lata był niepokonany. Ma na koncie 24 tytuły mistrza Polski, jest czterokrotnym rekordzistą kraju na 500 (ciągle aktualnym) i 1000 m oraz w wieloboju. W tym sezonie został trenerem kadry narodowej sprinterów. Skutecznie przygotowuje ich do udziału igrzyskach. Kwalifikacje do Turynu 2006 zdobyło dwóch jego podopiecznych.
- Decyzja o zakończeniu kariery nie była łatwa, gdyż w poprzednim sezonie wynikami nie ustępowałem zbytnio krajowej czołówce, ale lata lecą i czas postawić na młodość - powiedział nam Abratkiewicz. - Tym bardziej, że moja kariera była, że tak powiem, rwana. A wszystko z powodu kontuzji. Gdy osiągałem najwyższą formę, często coś nie wytrzymywało w organizmie. Przed dwoma laty też straciłem sezon i powrót był bardzo trudny. Dlatego uznałem, że należy powiedzieć „dość". Mogę teraz spełniać się jako szkoleniowiec i mamy nadzieję, że będzie to kariera równie udana.
Pożegnanie naszych wybitnych sportowców było bardzo uroczyste. Ich sylwetki i osiągnięcia przedstawił Marian Węgrzynowski, prezes Polskiego Związku Łyżwiarstwa Szybkiego. Wręczył też im symboliczne puchary i upominki.
Zasług naszych panczenistów dla promocji Tomaszowa nie sposób przecenić. Rozsławiali go po całym świecie. Dlatego przy ich pożegnaniu nie mogło zabraknąć przedstawicieli władz miasta. Paweł Abratkiewicz i Jaromir Radke z rąk wiceprezydenta Jana Żerka otrzymali wspaniałe szable, na klindze których wyryty jest łaciński napis: Dla ambasadora Tomaszowa Mazowieckiego.

(poż)